Στο Δημόσιο επιβλήθηκε κράτηση 6,67% στην κύρια σύνταξη και 2,55% για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.

Στο ΙΚΑ η κρατική χρηματοδότηση, από 1,47% του ΑΕΠ το 1990, μειώθηκε στο 1% το 2008. Τα έσοδα του ΙΚΑ το 1990 προέρχονταν κατά 72% από τις εισφορές εργαζομένων - εργοδοτών, δηλαδή από τους εργαζόμενους. Το 2008 ανέβηκαν στο 85%.

Στον ΟΑΕΕ με τους νόμους της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ από το 1993 καταργήθηκε η κρατική επιχορήγηση για τους παλαιούς ασφαλισμένους (προ του 1992), η οποία προηγούμενα έφτανε στο ύψος του 40%. Για μια πενταετία (1995 - 2000) δε δόθηκε, στο όνομα της ΟΝΕ, η νομοθετημένη επιχορήγηση ούτε για τους νέους ασφαλισμένους.

Την ίδια στιγμή, οι αλλαγές στον υπολογισμό των συντάξεων επιβάλλουν μειώσεις.

• Στο Δημόσιο προώθησαν δυο μέτρα στην κύρια σύνταξη και ένα στην επικουρική. Μείωσαν τη σύνταξη από το 80% στο 70% του μισθού. Το 70% υπολογίζεται πλέον με το μέσο όρο των μισθών της τελευταίας πενταετίας, αντί του τελευταίου μισθού. Στην επικουρική μειώθηκε περίπου στο μισό. Από 37% που ήταν πριν, μπήκε όριο το 20%.
• Στο ΙΚΑ η σύνταξη υπολογίζεται στην τελευταία πενταετία, από τη διετία που ήταν πριν. Και εδώ μπήκε όριο το 20% στην επικουρική σύνταξη, με αντίστοιχη μείωση, όπως στο Δημόσιο.

Κι όλα αυτά, όταν σήμερα:

• Η μέση γενική κύρια σύνταξη όλων των Ταμείων, εκτός Δημοσίου και ΟΓΑ, ήταν στα 655 ευρώ.
• Για όλα τα Ταμεία αρμοδιότητας του υπουργείου Απασχόλησης πλην ΟΓΑ ήταν: Μέχρι 450 ευρώ για το 31,4% του συνόλου των συντάξεων. Από 450 μέχρι 600 ευρώ για το 29,3%.
• Για τους 850.000 συνταξιούχους του ΟΓΑ, η μέση σύνταξη (βασική - πρόσθετη - κύρια) ήταν 413 ευρώ. Μέχρι 400 ευρώ για το 59,6% του συνόλου των συντάξεων. Από 400 μέχρι 500 ευρώ για το 28,3%.

Παράλληλα, κάτω από 500 ευρώ σύνταξη παίρνουν:

• Το 85% των συνταξιούχων του ΤΣΑ. Το 42% των συνταξιούχων του ΤΕΒΕ. Το 39% των συνταξιούχων του Ταμείου Εμπόρων. Τα Ταμεία αυτά αποτελούν τον ΟΑΕΕ. Πρέπει να σημειωθεί ότι οι ασφαλισμένοι που αδυνατούν να πληρώσουν την εισφορά τους - και είναι μεγάλο αυτό το τμήμα - στερούνται της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης μαζί με τα προστατευόμενα μέλη των οικογενειών τους.
• Στο ΙΚΑ παίρνει το 48%.

Στις περισσότερες χώρες της ΕΕ, αλλά και εκτός Ευρωπαϊκής Ενωσης, θεσπίζονται μέτρα που παρατείνουν τον εργάσιμο βίο και, ταυτόχρονα, μειώνουν τις συντάξεις. Τα μέτρα αυτά είναι σε δυο κατευθύνσεις: Κίνητρα για παραμονή στην εργασία και, ταυτόχρονα, αντικίνητρα για «πρόωρη» συνταξιοδότηση. Για να πάρει κάποιος μια αξιοπρεπή σύνταξη, θα πρέπει να εργάζεται έως 70 ετών ή και παραπάνω.

Χώρες που εφάρμοσαν αυτά τα μέτρα είναι: Αυστραλία, Αυστρία, Βέλγιο, Γαλλία, Γερμανία, ΗΠΑ, Βρετανία, Ισπανία, Ιταλία, Ολλανδία, Ουγγαρία, Πορτογαλία, Τσεχία, Φινλανδία. Π.χ., αυξήθηκαν οι μειώσεις λόγω «πρόωρων» συνταξιοδοτήσεων σε Αυστρία, Γαλλία, Γερμανία, Πορτογαλία και ΗΠΑ.

Η μείωση των συντάξεων προωθείται με την αλλαγή και του τρόπου υπολογισμού, που έχει επεκταθεί μέχρι το 1990. Π.χ.: Στη Γαλλία υπολόγιζαν τις αποδοχές των 10 καλύτερων χρόνων, τώρα ισχύουν τα 25 χρόνια. Στην Αυστρία, αντίστοιχα, επεκτείνεται από τα 15 καλύτερα χρόνια στα 30. Σε Φινλανδία, Πολωνία, Πορτογαλία, Σουηδία, προωθούν τη σταδιακή συνεκτίμηση των αποδοχών όλου του εργάσιμου βίου.

Μέσα σε 10 μήνες (Γενάρης του 2008 - Οκτώβρης του 2008) στα 30 μέλη του ΟΟΣΑ που ακολούθησαν το «κεφαλοποιητικό» σύστημα, μειώθηκαν κατά 20% τα περιουσιακά στοιχεία των ιδιωτικών ασφαλιστικών ταμείων, λόγω του χρηματιστηρίου.

Ιδιαίτερα χτυπήθηκαν τα επαγγελματικά ταμεία. Π.χ., στις ΗΠΑ τα 500 μεγαλύτερα επαγγελματικά ταμεία το 2007 διέθεταν πλεόνασμα 95 δισ. δολάρια και τώρα έχουν έλλειμμα 115 δισ. δολάρια. Απώλεια, δηλαδή, 205 δισ. δολαρίων. Πρώτα κάλυπταν κατά 108% τις υποχρεώσεις και τώρα κατά 91%. Στην Ευρώπη, οι απώλειες των συνταξιοδοτικών ταμείων των επιχειρήσεων προσεγγίζουν τα 82 δισ. ευρώ.